Karanlığa boğulmus gecenin aydınlığa savaş açmış yüzün,
ne kadar da hırslı duruyorlar karşımda.
Tüm çıplaklığıyla sunulmuş olsa da
Örtüyordu tüm mahremiyetini, düşüncelerin ve hiserin.
Umarsız tavırlarla yaklaştığın bedenime sımsıkı sarılmıyordu ruhun.
sahibinden çalınmış bir mücevher gibi,
tüm şehvetiyle yansıyordu gözlerime.
Dur ne olur yaklasma!
Bedenin karşımda ama ruhun firarda
Görmek istemiyorum kara gözlerindeki meydan okuyan parıltıyı
Zira bu bana değil başkasına duydugun nefretin bedeli.
Ne kadar istiyorum desen de
anlamı yok
içi boş ısıtmaya muhtaç bedenlerin aşksız buluşmasına.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder